این کتاب به تبین منش روشنفکری، پدیده ی نوظهوری که از قرن نوزدهم میلادی با پیدایش نظام سرمایه داری و پیچیده شدن جامعه متولد شد، می پردازد؛ خصیصه ای با دو مفهوم عام و خاص که مفهوم خاص آن در نگاهی نقادانه به نهادها، مشکلات سرمایه داری و تغییرات گوناگون جامعه معنا می یابد و عموما از جانب هنرمندان، ادیبان و آفرینندگان محتوا مشاهده می شود. رئیس دانا به بررسی این پدیده از زوایای گوناگون و از منظر اشخاص متفاوت می پردازد و بحران روشنفکری در ایران را مورد بحث قرار می دهد، مباحثی که نویسنده در اثر خود به آن ها می پردازد تحت عناوینی هم چون روشنفکری از نوع جلال آل احمد، کتاب خوانی و «بازار» کتاب، آزادی و حصر و استثنا، بحران روشنفکری در ایران، مبارزه و روشنفکری، تخصص و اراده ی مبارزه و… ارائه شده است.